زمینه و هدف: در فرهنگ اسلام، ایثار و شهادت دو مرتبه از مراتب کمال وجودی انسانی هستند. ایثار به معنی بذل کردن؛ دیگری را بر خود برتری دادن؛ سود دیگری را بر سود خود مقدم داشتن؛ و به معنی قوت لازم و مایحتاج خود را بر دیگری بخشیدن است. ایثار همطراز با دیگر فرایض دینی است که از آن رهگذر انسان میتواند به مراتب عالی انسانی برسد و مورد مدح و تعظیم خداوند واقع گردد. شهادت عبارت است از "فدا کردن جان به طور آگاهانه و انتخابگرایانه در راه آرمانی مقدس و پاک «فی سبیل الله به تعبیر قرآن»، که خشنودی خداوند را در بر داشته باشد"، و کسی که به چنین مقامی دست مییابد، «شهید» است. روشها: روش مطالعه توصیفی، میدانی و پیمایشی و کاربردی است. این بخش از مطالعه با بحث متمرکز گروهی با نخبگان و صاحبنظران و نیز به صورت کتابخانهای و با مراجعه به منابع معتبر داخلی انجام شده است. یافتهها: در این بخش مفاهیم "ارزش اسلامی"، "ارزش انسانی"، "هدف و هدفمندی"، "شهید و شهادت"، "ایثار و ایثارگری"، "آزاده و آزادگی"؛ در سطح مفهوم شناسی لغوی، و "مقام شهود و حضور الهی"؛ و "حیات طیبه"؛"ایثار و شهادت در قرآن مجید و روایات اسلامی"؛ و "ابعاد ایثار"؛ در سطح مفهوم شناسی تحلیلی ارائه شده است. همه این مفاهیم عمومی در مصادیق سلامت نیز دارای موضوعیت هستند. نتیجهگیری: «شهادت» اوج هرم ارزشهای انسانی است. در جهان بینى الهى، مرگ و شهادت در راه خدا، از همه دنیا و جمع کردنىهاى آن بهتر است.
رنجبر, فاطمه, عراقی زاده, حسن, نیکنام, محمدحسین, & خاجی, علی. (1399). فرهنگ ایثار و شهادت بخش دوم: مفهوم شناسی فرهنگ ایثار و شهادت. بهداری رزمی دفاع مقدس و مقاومت, 3(2), 57-62. doi: 10.30491/jcm.2020.136774
MLA
فاطمه رنجبر; حسن عراقی زاده; محمدحسین نیکنام; علی خاجی. "فرهنگ ایثار و شهادت بخش دوم: مفهوم شناسی فرهنگ ایثار و شهادت". بهداری رزمی دفاع مقدس و مقاومت, 3, 2, 1399, 57-62. doi: 10.30491/jcm.2020.136774
HARVARD
رنجبر, فاطمه, عراقی زاده, حسن, نیکنام, محمدحسین, خاجی, علی. (1399). 'فرهنگ ایثار و شهادت بخش دوم: مفهوم شناسی فرهنگ ایثار و شهادت', بهداری رزمی دفاع مقدس و مقاومت, 3(2), pp. 57-62. doi: 10.30491/jcm.2020.136774
VANCOUVER
رنجبر, فاطمه, عراقی زاده, حسن, نیکنام, محمدحسین, خاجی, علی. فرهنگ ایثار و شهادت بخش دوم: مفهوم شناسی فرهنگ ایثار و شهادت. بهداری رزمی دفاع مقدس و مقاومت, 1399; 3(2): 57-62. doi: 10.30491/jcm.2020.136774