TY - JOUR ID - 122768 TI - واپایش (کنترل) درد با کتامین در شرایط جنگی - ملاحظات و پیامدها JO - بهداری رزمی دفاع مقدس و مقاومت JA - JCM LA - fa SN - AU - جوادزاده, حمید‌رضا AU - بهزادنیا, محمد جواد AD - مرکز تحقیقات تروما، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، تهران، ایران Y1 - 2019 PY - 2019 VL - 2 IS - 1 SP - 19 EP - 23 KW - بی‌هوشی KW - درد KW - کتامین KW - ضد درد KW - مصدومین جنگی DO - N2 - زمینه و هدف: واپایش (کنترل) درد در مصدومین تروما در مرحله پیش بیمارستانی و بعد از انتقال به بیمارستان موضوع مهم و قابل تأملی است که در بسیاری مواقع در هیاهوی امدادرسانی در صحنه حادثه و میدان نبرد از ذهن امدادگران دور می­ماند. بررسی این نیاز مبرم در ترومای جنگی هدف این نوشته علمی است. روش‌ها: در شرایط میدانی دو گروه صد نفره از مصدومین جنگی نیازمند دریافت مسکن بر اساس شدت درد وارد مطالعه و به­صورت تصادفی به دو گروه  تقسیم  شدند. در گروه  الف صرفاً از داروی کتامین و در گروه ب از ترکیب کتامین به همراه دیازپام به­صورت هم­زمان استفاده شد. یافته‌ها: قبل از تجویز مسکن، مصدومین به­علت تحمل درد دچار تاکیکاردی و افزایش نسبی فشار خون می­شدند. این شرایط به­نوبه خود افزایش مصرف اکسیژن و کاتابولیسم را به­دنبال خواهد داشت. همراهی خونریزی با این شرایط، مصدوم را به­سمت شوک سوق خواهد دارد. کلیه مصدومان دریافت­کننده کتامین در شرایط جنگی درجاتی از بی­دردی را تجربه کردند. استفاده هم­زمان از بنزودیازپین­ها برای واپایش (کنترل) سایر علایم کمک­کننده است. مصدومین گروه دوم که هم­زمان با کتامین­، بنزودیازپین دریافت کرده بودند، بهصورت واضحی با کاهش آژیتاسیون همراه بودند (p≤0.05). نتیجه‌گیری: در ارزیابی نیاز مصدومین جنگی به مسکن، عواملی نظیر سلامت روانی، سلامت جسمانی و میزان تمرین، سابقه مصرف دارو، فرهنگ، آموزش، سابقه اعتیاد به داروهای مخدر و بسیاری موارد دیگر بستگی دارد. تجویز کتامین در مجروحین جنگی به­درجات موجب کاهش درد و تجویز هم­زمان بنزودیازپین­ها موجب کاهش سایر علائم همراه می­شود. UR - https://www.jmedbehrazm.ir/article_122768.html L1 - https://www.jmedbehrazm.ir/article_122768_5549c8a8823fdf9830b8b594fdfa40c1.pdf ER -