زمینه و هدف: داروسازان نظامی علاوه بر گذراندن آموزش های کلاسیک داروسازی توانایی هایی را کسب کرده اند که آن ها را قادر می سازد در شرایط عملیاتی و بحران ها مسئولیت های محوله را به خوبی انجام دهند. امروزه داروسازان نظامی بخش جدایی ناپذیر ارتش های دنیا هستند. داروسازان نظامی به دلیل تسلط بر خدمات دارویی قادرند به راحتی در مناطق عملیاتی و یا بحران ها امور دارویی را مدیریت نمایند و الویت های خدمات دارویی را در مناطق عملیاتی و یا بحران زده تعیین و بر آن نظارت نمایند. روشها: این مطالعه با استفاده از روش بررسی و تحلیل محتوای منتشر شده در سایر منابع انجام شده است. یافتهها: وظیفه عمده داروسازان در عملیات نظامی و بحران ها نظارت بر زنجیره تأمین داروهای مورد نیاز و ارائه خدمات دارویی است. داروسازان نظامی وظیفه دارند از وجود داروهای مورد نیاز در صحنه های عملیاتی اطمینان حاصل کنند. اطمینان از انتقال به موقع داروهای مورد نیاز، ذخیرة مناسب و رعایت نکات فنی آن ها از جمله حفظ زنجیره سرد در مورد داروهای خاص و همچنین نظارت بر بازگشت مناسب داروهای مصرف نشده به انبارها بعد از پایان عملیات، از وظایف اصلی داروسازان در صحنه های عملیاتی است. نتیجهگیری: تفاوت عمده داروسازان نظامی و غیرنظامی حضور آن ها در صحنه های عملیات های نظامی است. وظیفة عمده داروسازان در این صحنه ها، نظارت بر زنجیرة تأمین داروهای مورد نیاز و ارائه خدمات دارویی است. داروسازان نظامی وظیفه دارند از وجود داروهای مورد نیاز نیروهای عملیاتی در صحنه های عملیاتی اطمینان حاصل کنند.
چراغعلی, عبدالمجید. (1400). نقش و جایگاه داروسازان نظامی در نظام سلامت نیروهای مسلح و شرایط اضطراری ناشی از بحران ها. بهداری رزمی دفاع مقدس و مقاومت, 4(1), 39-47. doi: 10.30491/jcm.2021.150345
MLA
عبدالمجید چراغعلی. "نقش و جایگاه داروسازان نظامی در نظام سلامت نیروهای مسلح و شرایط اضطراری ناشی از بحران ها". بهداری رزمی دفاع مقدس و مقاومت, 4, 1, 1400, 39-47. doi: 10.30491/jcm.2021.150345
HARVARD
چراغعلی, عبدالمجید. (1400). 'نقش و جایگاه داروسازان نظامی در نظام سلامت نیروهای مسلح و شرایط اضطراری ناشی از بحران ها', بهداری رزمی دفاع مقدس و مقاومت, 4(1), pp. 39-47. doi: 10.30491/jcm.2021.150345
VANCOUVER
چراغعلی, عبدالمجید. نقش و جایگاه داروسازان نظامی در نظام سلامت نیروهای مسلح و شرایط اضطراری ناشی از بحران ها. بهداری رزمی دفاع مقدس و مقاومت, 1400; 4(1): 39-47. doi: 10.30491/jcm.2021.150345