امنیت سلامت، فعالیت‌ها و اقداماتی در سراسر مرزهای حاکمیتی است که حوادث بهداشت عمومی را کاهش می دهد تا سلامت جامعه را تضمین نماید. امنیت سلامت از ارکان امنیت انسانی و پیشنیازهای توسعه پایدار است. بیماری‌های واگیر یکی از اصلی‌ترین مخاطرات امنیت سلامت انسان است. مشارکت همه جانبه جامعه، سرمایه‌گذاری اساسی در اجزای حیاتی نظام سلامت، تقویت نظام مراقبت و شبکه آزمایشگاهی، و در رأس آن ها ارتقای مراقبت‌های بهداشتی اولیه برای امنیت سلامت ضروری و سرنوشت ساز خواهند بود. همکاری و تعامل در سطوح منطقه‌ای و بین‌المللی نیز از الزامات اجتناب ناپذیر امنیت سلامت به‌شمار می‌رود. امنیت سلامت فقط وقتی ایجاد می شود که یک نظام سلامت تاب آور (مقاوم) وجود داشته و مشکلات و موانع تعیین کننده‌های اقتصادی، تجاری و زیست محیطی سلامت به‌خوبی پاسخ داده شده باشد. مشارکت دائمی و نقش‌آفرینی شبکه بهداشتی درمانی کشور، از بالاترین درجه اهمیت برای تأمین و نگهداشت امنیت سلامت، برخوردار است.
صفوی, سید یحیی, & گویا, محمدمهدی. (1401). نقش سلامت در امنیت و توسعه پایدار ملی - بخش هفتم: امنیت سلامت. بهداری رزمی دفاع مقدس و مقاومت, 5(2), 225-229. doi: 10.30491/jcm.2023.177991
MLA
سید یحیی صفوی; محمدمهدی گویا. "نقش سلامت در امنیت و توسعه پایدار ملی - بخش هفتم: امنیت سلامت". بهداری رزمی دفاع مقدس و مقاومت, 5, 2, 1401, 225-229. doi: 10.30491/jcm.2023.177991
HARVARD
صفوی, سید یحیی, گویا, محمدمهدی. (1401). 'نقش سلامت در امنیت و توسعه پایدار ملی - بخش هفتم: امنیت سلامت', بهداری رزمی دفاع مقدس و مقاومت, 5(2), pp. 225-229. doi: 10.30491/jcm.2023.177991
VANCOUVER
صفوی, سید یحیی, گویا, محمدمهدی. نقش سلامت در امنیت و توسعه پایدار ملی - بخش هفتم: امنیت سلامت. بهداری رزمی دفاع مقدس و مقاومت, 1401; 5(2): 225-229. doi: 10.30491/jcm.2023.177991
)