مرکز تحقیقات سرطان، انسیتو کانسر، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
چکیده
زمینه و هدف: خونریزی مهمترین علت منتهی به مرگ در مجروحین جنگی است و مصدومینی که در زمان انتقال خون دچار اختلالات انعقادی هستند، پیش آگهی وخیمی خواهند داشت. احیای سریع با استفاده از خون کامل (Whole blood) و فراوردههای خونی، بهترین نتایج را بهدنبال خواهد داشت.ارائه دستورالعملی برای ارائه مناسبترین روش احیاء مجروحین مبتلا به شوک هموراژیک در اورژانسهای نزدیک به خطوط درگیری در میدانهای نبرد، به استناد تجارب قبلی و شواهد معتبر جاری که در زمان حاضر و آینده کاربرد داشته باشد. روشها: این نوشته کوتاه مروری است بر تجربیات دوران دفاع مقدس و بعد از آن و نیز ادبیات علمی روزآمد، در زمینه جایگزینی مایعات در شوک هموراژیک در مجروحین جنگی. یافتهها: کاربرد پلاسمای خشک (Dried plasma (DP))، خون کامل، فرآوردههای طبیعی افزایشدهنده حجم پلاسما (Hetastarch)، فرآوردههای خونی (Blood products)، احیای کنترلکننده آسیب و انتخاب محلولهای (سرمها) مناسب، احیای هیپوتانسیو، احیای کنترلکننده آسیب (Damage control resuscitation) و اجتناب از کابرد حجمهای زیاد کریستالوئیدهای که دارای اهمیت و موضوعیت در احیای مجروحین جنگی است. نتیجهگیری: افزایش محدود در حجم داخل عروقی و رساندن فشار خون سیستولیک به حدود 90 میلیمتر جیوه مناسبترین رویکرد است که موجب برقراری جریان خون در اعضای حیاتی میشود. انتقال خون تازه و کامل هر وقت امکانپذیر باشد، نسبت به سایر روشها ترجیح دارد. در مواردی که خون و فرآوردههای آن در دسترس نیست، پلاسمای لیوفیلیزه، کولوئیدها و مقادیر محدود کریستالوئیدها استفاده شود.