چالش‌های برخورد با آسیب فک و صورت در طب نظامی و صحنه نبرد: گزارش مورد

نوع مقاله : گزارش موردی

نویسندگان

متخصص طب اورژانس، مرکز تحقیقات تروما، دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله)عج)، تهران، ایران

چکیده

مقدمه: ترومای جنگی از جنبه‌های مختلف با ترومای شهری متفاوت است. در واقع عموماً مکانیسم ترومای جنگی نسبت به آسیب‌های شهری، شدت و حدّت بیشتری دارد؛ لذا نوع برخورد و مدیریت درمان مصدومین جنگی کاملاً متمایز می‌گردد. در این مقاله به چالش‌های پیش رو در مواجهه با مصدومین جنگی با ترومای صورت و دهان و چگونگی درمان مبتنی بر شواهد طب نظامی روی یک بیمار می‌پردازیم.
معرفی بیمار: جوان 25 ساله‌ای است که به دنبال آسیب انفجاری، دچار اصابت ترکش خمپاره شده بود. در معاینات اولیه، یک زخم بر روی صورت در ناحیه گونه چپ وجود داشت که به دهان باز شده و چند دندان را خرد کرده بود. خون‌ریزی شدید از لثه و زبان مشهود بود و زبان در اثر ترکش وارده از ناحیه قاعده نصف شده بود.
نتیجه‌گیری: در یک بیمارستان صحرایی با توجه به تعداد زیاد مصدومین عموماً با شرایط بحرانی مواجه هستیم بدین معنا که نیازی واقعی به تریاژ مصدومین وجود دارد اما مثل بحران شهری، تریاژ رنگی معنا ندارد بلکه تریاژ بر اساس نیاز مصدوم به عمل جراحی فوری است که کادر درمانی بایستی در طب نظامی بدان توجه نمایند. با توجه به آسیب هم‌زمان صورت و احتمال آسیب قفسه سینه، توجه اصلی بر راه هوایی و تنفس مصدوم متمرکز گردید و در مرحله بعد ترمیم زبان صورت گرفت.

کلیدواژه‌ها