متعاقب شروع جنگ تحمیلی از سوی عراق علیه ایران، کشور و به خصوص استانها و شهرهای مرزی که مستقیماً با جنگ درگیر بودند با مشکلات درمانی بسیار زیادی روبرو شدند. اگرچه در شهرهایی مانند آبادان و در بیمارستان طالقانی کادر پزشکان و پرستاران بهصورت شبانهروزی به کار درمانی میپرداختند، اما در مجموع واحدهای بیمارستانی در استان خوزستان با کمبود کادر پزشکی مواجه شدند. اما در مدت کوتاهی بهداری رزم در نیروهای نظامی تاسیس و فعال شد که در مناطق عملیاتی هم، وظیفه تأسیس اورژانس و پست امداد را به عهده داشت. بسیجیان داوطلب، پرستاران، تکنسینهای پزشکی و کادر درمانی مستقر در شهرها در همین بهداریها سازماندهی میشدند. مراکز خدمترسانی بهداری چند بخش بودند، نخست بهداریهای پشت خطوط دفاعی که همان بیمارستانهای شهرها بودند. در خط مقدم بیمارستانهای صحرایی وجود داشتند و سپس اورژانسهای مادر یا اورژانسهای خط و در نزدیکترین فاصله به خط، پستهای امداد قرار داشتند. در این مقاله به شرح مختصر مسئولیتها و فعالیتهای بهداری رزمی در دوران دفاع مقدس پرداخته شده است.
پورحیدری, غلامرضا, & چراغعلی, عبدالمجید. (1399). ساختار و نقش بهداشت و درمان در 8 سال دفاع مقدس. بهداری رزمی دفاع مقدس و مقاومت, 3(2), 38-47. doi: 10.30491/jcm.2020.136772
MLA
غلامرضا پورحیدری; عبدالمجید چراغعلی. "ساختار و نقش بهداشت و درمان در 8 سال دفاع مقدس". بهداری رزمی دفاع مقدس و مقاومت, 3, 2, 1399, 38-47. doi: 10.30491/jcm.2020.136772
HARVARD
پورحیدری, غلامرضا, چراغعلی, عبدالمجید. (1399). 'ساختار و نقش بهداشت و درمان در 8 سال دفاع مقدس', بهداری رزمی دفاع مقدس و مقاومت, 3(2), pp. 38-47. doi: 10.30491/jcm.2020.136772
VANCOUVER
پورحیدری, غلامرضا, چراغعلی, عبدالمجید. ساختار و نقش بهداشت و درمان در 8 سال دفاع مقدس. بهداری رزمی دفاع مقدس و مقاومت, 1399; 3(2): 38-47. doi: 10.30491/jcm.2020.136772