نقش سلامت در امنیت و توسعه پایدار ملی - بخش ششم: سلامت روانی و نسبت آن با امنیت پایدار ملی

صفوی, سید یحیی; نوربالا, احمدعلی; محققی, محمد علی

doi:10.30491/jcm.2022.169203

نقش سلامت در امنیت و توسعه پایدار ملی - بخش ششم: سلامت روانی و نسبت آن با امنیت پایدار ملی

نوع مقاله : مروری روایتی

نویسندگان

¹ استاد جغرافیای سیاسی، دانشگاه امام حسین (ع)، تهران، ایران

² استاد روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

³ استاد جراحی، انستیتو کانسر، مرکز تحقیقات سرطان، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

10.30491/jcm.2022.169203

چکیده

زمینه و هدف: امنیت روانی، در ذیل امنیت پایدار ملی قرار دارد و رابطه وثیق آن با سلامت همه‌جانبه، دربرگیرنده مبانی، اهداف، اصول و ارزش‌های ناظر بر سلامت روانی است. نسبت "سلامت روانی"، در "منظومه سلامت همه‌جانبه"، با "امنیت پایدار ملی" در این مطالعه بررسی و راهبردها و راهکارهای تحکیم و تعالی آن ارائه شده است.
روش‌ها: روش مطالعه، «کتابخانه‌ای» و تجزیه و تحلیل داده‌ها، «کیفی» و از نوع «تبیینی» (علّی) و «تفسیری» است.
یافته‌ها: "امنیت روانی" و "سلامت روانی"، در الگوی اسلامی-ایرانی پیشرفت، لازم و ملزوم یکدیگر و تحکیم و تعمیق رابطه دوسویه آن ها، باعث پیشرفت و تعالی می باشد. سلامت روانی در منظومه سلامت همه‌جانبه، معنی و مفهوم پیدا می‌کند و هماهنگ با سایر ابعاد فیزیکی (جسمانی)، معنوی و اجتماعی سلامت، در امنیت ملی و توسعه پایدار جامعه، تأثیرگذار است. سلامت روان به معنی نبود بیماری روانی نیست بلکه به مفهوم درک فرد از توانایی‌های خویش برای مواجهه با تنش‌های عادی و روز‌مره زندگی، توانایی انجام کار مفید و مثبت و مؤثر و نیز توانایی مشارکت در جامعه خویش، تعریف می‌شود.
نتیجه‌گیری: سلامت (همه‌جانبه) و امنیت (پایدار) دو نعمت و ودیعه گرانبار و بی بدیل الهی، در جوامع انسانی هستند. تأمین، نگهداشت و ارتقای سلامت روانی (افراد و جامعه)، هماهنگ و متوازن با سایر ابعاد سلامت (جسمانی، معنوی، و اجتماعی)، لازمه قطعی و ملازم با امنیت پایدار ملی و پیشرفت در همه شئون جامعه اسلامی است.

کلیدواژه‌ها